Zombies zijn overal te vinden en met veel liefde sla ik ze een kopje kleiner. Dit keer mocht ik de Zombie epidemie in Dead Rising 3 verslaan.
In Dead Rising 3 volgen we het verhaal van de monteur Nick Ramos en vindt plaats 10 jaar na de gebeurtenissen in Dead Rising 2. Nick Ramos is een jonge stoere en ontzettend handige monteur in de fictieve plaats Los Perdidos, Californië. Blijkbaar heb je de meeste kans op een zombie epidemie in de zonnige staat van Amerika aangezien de meeste zombie gerelateerde games, films en series daar beginnen. Zo ook dit keer. Onze Nick start meteen goed in een grote fabriek waar twee flinke kooien in staan gevuld met allemaal grommende hongerige zombies. Hij wil graag naar de garage waar hij werkt om vanaf daar samen met zijn baas Rhonda en een paar vrienden, die hij onderweg ontmoet, de quarantaine plaats te bereiken. Dankzij de open wereld ligt zijn lot en dat van zijn vrienden in jouw handen. Klinkt allemaal heel spannend al hè?! Dat vond ik dus ook en dat zorgde er ook voor dat ik helemaal zin kreeg in de game. Ik hou wel van een horror game en zeker met zombies.
Dead Rising 3 was al verkrijgbaar voor de Xbox One, maar aangezien ik deze nog niet had was ik erg blij dat Dead Rising 3 naar de PC kwam. De eerdere ports van Capcom, DMC Devil May Cry en Resident Evil 5 waren uitstekend dus dat beloofde veel goeds. Na de download van plus minus 30 gb was ik dan ook een klein beetje teleurgesteld dat er toch nog best wat gefikst moest worden voordat hij heel mooi eruit zag. Helaas is dat soms de uitdaging waar wij PC gamers uiteraard niet voor terugdeinzen en met een paar aanpassingen hier en daar kun je aan de slag. Ik zal op onze site nog tips en trucs geven wat je kunt doen als je je stoort aan de standaard capped 30 FPS bijvoorbeeld. Gelukkig heb je standaard al heel veel instellingsmogelijkheden binnen de game waaronder het instellen van je render resolutie. Zo alles ingesteld en wel, klaar om de game op te starten voor het betere lichaam doorklief werk.
Bij dit soort open wereld hak en slash games speel ik het liefst met mijn controller, uiteraard is het mogelijk om gewoon met je toetsenbord en muis te spelen. Frustratie nummer twee ligt al op de loer terwijl ik even moet wennen dat slaan met X en Y is en ik geneigd ben om steeds op mijn A button te drukken. Gelukkig word je meteen flink uitgedaagd doordat je wat zombies moet verslaan waardoor je zo aan de knopindeling went. De zombies zien er echt gruwelijk uit en komen af op geluid. Nu kun je ervoor kiezen om snel van ze weg te rennen, you coward, of met je net gevonden hakbijl ze langzaam in stukjes te slaan, you psycho! In het begin heb ik de waanzin van het op allerlei mogelijkheden zombies te zien uiteenrijten, te pakken. Terwijl mijn vriend meekijkt en op een gegeven moment zegt: “je kunt er ook van wegrennen hè?!” krijgt hij een omhoog getrokken wenkbrauw met daarbij: “Nee, ze moeten allemaal kapot!” gna gna gna. Creepy, ik weet het maar eerlijk is eerlijk ze gaan gewoon zo makkelijk neer en de verschillende wapens uitproberen is zo tof. Daarnaast wilde ik gewoon weten dat als er een echt zombie uitbraak is welke wapen het beste werkt. Kies een geweer als je echt goed bent in snel laden en mikken, of een katana als je minder sterk bent en toch effectief wilt zijn.
De wereld is best groot en er zijn allerlei toffe extra missies die je kunt doen. Je moet wel goed kijken: zo ben ik meerdere overlevende voorbij gereden omdat ik naar mijn hoofdmissie wilde gaan, daardoor veranderde deze overlevende in zombievlees jammer genoeg. De zombies zelf zijn niet altijd al te slim: met bosjes lopen ze zo een open raam uit, die nog net geen 11 hoog zit. Wat wellicht wel een van de leukste dingen is binnen de game is het knutselwerk van onze Nick. Als een McGiver maakt hij bijvoorbeeld van een paraplu en Chinese drakenhoofd een vliegende stormram. Wapens check, nu nog je outfit! Naast zelf wapens vinden en maken kun je allerlei voorwerpen in de game vinden en je looks hiermee aanpassen. Een enge missie wordt een stuk lolliger wanneer Nick een lego hoofd heeft in plaats van zijn stoere lach. Niet alle items zijn puur voor de fun, er zitten ook een aantal nuttige items tussen. Californië is behoorlijk zonnig en dan is het toch wel fijn om een piloten zonnebril op te hebben voor je gevoelige oogjes.
Net als bij zijn voorgangers heeft ook Dead Rising 3 verschillende eindemogelijkheden gebaseerd op de keuzes die je maakt. Dit merk je al vrij snel in de game aangezien je ervoor kan kiezen of je wel of niet wilt weten waar de epidemie vandaan komt. De game kan je zowel single-player als online co-op spelen. Uiteraard zijn er ook verschillende moeilijkheidsgraden te kiezen, story mode, overtime mode en nightmare mode. Naast de standaard single-player zitten ook alle DLC’s bij de pc versie van Dead Rising 3. Hiermee kan je het verhaal met andere characters spelen.
Ondanks de problemen bij het opstarten van de game en de tegenvallende graphics vond ik de game erg leuk om te doen. Wil je de game op je PC spelen dan is het echt aan te raden om even dit artikel te lezen. De wereld is groot genoeg en het verhaal blijft spannend, daarnaast is het heel erg tof dat bij de PC versie alle DLC’s erbij zitten. De keuzemogelijkheden en open eindes zijn voor mij vaak een aanleiding om een game op meerdere manieren uit te spelen. Wil je wel wat tijd besteden aan het bestrijden van zombies dan raad ik je de game echt aan.
Sam’s score:
Gameplay: 7.5/10
Fun: 9.5/10
Levensduur: 8.5/10
Graphics: 6.5/10
Originaliteit: 8.5/10
Totaalscore volgens reviewer: 8.1
