Mama Sam’s Column: Wat speelt mijn kind?

Als moeder van een opgroeiende dochter zie ik hoe snel de wereld is waarin we leven. Bijna ieder tekenfilmfiguur heeft zijn/haar eigen game op verschillende systemen. Ik probeer iedere maand een game toe te lichten en wat meer achtergrondinformatie te geven.

In deze eerste Mama Sam’s adviescolumn wil ik me even voorstellen en toelichten hoe deze column is ontstaan. Inmiddels vier jaar geleden ben ik mama geworden van een heel lief meisje die de naam Fawn kreeg. Meteen werd ik vanaf haar geboorte overstelpt met goedbedoelde adviezen van oma’s, andere moeders, vriendinnen en gewoon vreemden. Alsof dat niet genoeg was kwam ook de ene na de andere bekende moeder en zelfs vader met een pedagogisch verantwoord boekje op de tv van hoe ik nu het beste mijn kind kon opvoeden.

Als je al moeder bent dan weet je vast wat ik bedoel en wie nog mama moet worden maak je borst maar nat! Het beste advies kwam van mijn kinderarts, een geweldige down to earth moeder; “Sam, voor iedere opvoeding is wel een boekje te vinden die dat verantwoord, het beste wat je kan doen is naar je eigen moeder instinct luisteren!” Er viel een last van me af en zo doe ik het nu al vier jaar en dat bevalt mij en mijn dochter prima. En toch ga ik jullie ondanks mijn eigen allergie tegenover al die boekjes iedere maand advies geven over gamen en kinderen, zo eigenwijs ben ik dan ook weer.

Zo, dan nu over gamende kinderen en wat spelen ze eigenlijk?! Wat ik erg leuk vind om te zien is dat er steeds meer game developers zich bezig houden met de ontwikkeling van kinderen. Veel games zijn dus niet meer alleen voor ontspanning of plezier maar hebben ook een educatieve achtergrond. Een van Fawn’s favoriete games op de iPad is Elmo loves ABC, hiermee leert ze het ABC schrijven en ook meteen Engels woordjes. Inmiddels vindt ze het leuk om naast op de iPad ook de letters op papier te schrijven. Hierbij laten we haar de Nederlandse klanken horen van de letters die ze schrijft.

Nu is dit nog een vrij onschuldig spel om te spelen. Maar wat als je kind wat ouder is en een groter broertje heeft? In de winkel zie ik vaak ouders die games kopen voor hun zoontje waar hij eigenlijk nog te jong voor is. Een van de redenen die ik dan veel hoor is dat de oudere broer(s) die games ook speelt en de jongste ook mee wil doen. Terugdenkend aan mijn eigenwijze kinderjaren en mijn eigenwijze dochter begrijp ik hoe lastig het is om je kind dan nog te overtuigen dat hij of zij een ander spel moet spelen.

Verschuilen achter het PEGI advies wordt door het kind vaak weggewuifd met “maar Mam die games die ik wel mag spelen zijn te makkelijk, voor babies kleinere kinderen, vriendje/vriendinnetje mag die ook spelen”. En daar sta je dan in de winkel terwijl de blikken van nog kinderloze gamers je aanstaren omdat je neigt je kind die game niet te laten spelen. Soms helpt de verkoper die verkondigd vroeger ook Mortal Kombat te hebben gespeeld en prima oud is geworden ook niet echt mee.

De Mortal Kombat uit de jaren ’90 is niet meer te vergelijken met bijvoorbeeld de hedendaagse Mortal Kombat. In de jaren ’90 zag je een aantal rode pixels rond vliegen tegenwoordig zijn dit complete en vrij anatomisch correcte ruggengraten. Hoe los je zoiets dan toch op zonder de rest van de dag een jengelende en chagrijnige zoon of dochter achter je aan te slepen?!

Probeer voordat je de winkel in gaat al eventuele valkuilen weg te nemen.

* Weet wat je kinderen spelen en kijk een keer mee.
* Voordat je een game koopt, de verkoper in de game store het hemd van het lijf te vragen over de game die je wilt gaan aanschaffen.

Het is hun taak om te weten wat ze aan je gaan verkopen en weten ze het niet, geloof me, ze zijn getrainde internet surfers die je zo wat gameplay materiaal kunnen showen. Vindt je de game toch te heftig voor je kind vraag naar goede alternatieven aan de verkoper want geloof me die zijn er echt! Je kind hoeft echt niet tot aan zijn zevende alleen maar Dora of Spongebob spellen te spelen. De eerstvolgende column ga ik ook een game uitlichten die je jouw kind(eren) met een gerust hart kan laten spelen.