Gamen is leuk in je eentje, gamen is leuk in multi-playermodus, maar er gaat voor mij zo af en toe niets boven een potje 2-player co-op op de bank om even lekker te ontspannen. Waarom zijn er zo weinig titels voor mensen zoals ik? Het is nu eenmaal zo, bij grote gamesites is Nintendo vaak een beetje een ondergeschoven kindje. Misschien zelfs letterlijk en figuurlijk, aangezien veel gamers hun producten stuk voor stuk als iets kinderachtigs zien. Spijtig, want Nintendo doet heel veel dingen goed waarvan Microsoft en Sony best wat kunnen leren.En in deze column wil ik dan ook inzoomen op een van die dingen, namelijk games maken die met meerdere mensen op een televisie tegelijk te spelen zijn. Waarschijnlijk komt ook bij jou nu dat beeld binnen van dat ubervrolijke gezinnetje dat ‘aan de kant!’ en ‘goed gedaan!’ naar elkaar roept in een veel te opgeruimde woonkamer. Niet de beste representatie in veel gevallen, want volgens mij worden Nintendo-producten ook heel veel gespeeld door stelletjes. Mario kun je heel goed co-oppen, Donkey Kong kun je heel goed co-oppen en Rayman Legends (ja, dat is later multiplatform geworden maar toch, hij is het beste op Wii U) is ook heerlijk met zijn tweetjes. Wat is het toch jammer dat er zo weinig andere spellen zijn die echt lekker co-oppen. Natuurlijk heb je de LEGO’s en shooters zoals Halo en Gears of War, maar verder valt het tegen. Ik liep daar ook weer tegenaan toen ik afgelopen weekend Plants vs Zombies: Garden Warfare speelde. Daar zit weliswaar een co-opmodus in die best even leuk is, je kunt dan weer niet op dezelfde splitscreenmanier online multiplayeren (want dat is eigenlijk de echte game).Jammer de bammer, want wat moeten we dan doen? TT Games gooit nu zoveel LEGO’s op de markt dat het bijna niet meer leuk is. Ik wil ook wel eens een ander avontuur beleven in de virtuele wereld. Nintendo denkt daar toch vaker over na, over hoe mensen thuis samen games willen beleven. Het mag dan allemaal over-de-top overdreven zoetsappig zijn, maar stiekem geniet ik best een beetje van die reclames. En beter nog: van die fijne co-opgames.
