Ik ben de oudste van de crew van Female-Gamers en over de dertig. Dan wordt je geacht om verstandig te zijn en eens stil te staan bij later.
Daar ben ik altijd al slecht in geweest. Ik wist nooit precies wat ik wilde worden en om eerlijk te zijn, weet ik het nu nog niet. Ik heb geen kolossale bedragen gespaard, snap niks van beleggen en door al mijn uitzend- en vervangingswerk heb ik inmiddels geen pensioengat, maar een pensioenkrater. Eén ding weet ik wel, ik wil geen kinderen. Maar als ik dan aan later denk, vraag ik me af of ik niet zal vereenzamen. Ik vraag me af hoe snel je naar een bejaardenhuis of iets dergelijks kan. Ik heb vroeger op een internaat gezeten (mijn ouders zijn schippers) en ik vond dat altijd wel gezellig. Ik zie het al voor me dat ik later met een groep vrienden in zo’n bejaardenhuis terecht kom. Dat lijkt me wel gezellig. Nu wil het toeval dat ik veel gamende vrienden heb. En wij zijn niet de enige. Ik denk dat de bejaardenhuizen er over een tijd heel anders uitzien. We worden uiteindelijk allemaal bejaard. Zouden we dan een aparte gamers afdeling kunnen krijgen? Een grote zaal met allemaal pc’s aan elkaar gekoppeld via een netwerk? Kunnen we lekker tegen elkaar gamen. Er zijn geen activiteitenbegeleiders meer nodig, wel een goeie technische dienst. Er zijn nu al ouderen die gamen, maar die zijn echt nog in de minderheid. Dus daar wordt in bejaardenhuizen nog geen rekening mee gehouden. Maar hoe zou dat over een tijdje zijn? Ik vind het ineens een stuk aantrekkelijker om oud te worden.
