Inmiddels ben ik weer bijgeslapen, dus kan ik jullie alles vertellen over een avond op een nagenoeg onbewoond eiland met vele Call of Duty-fans. Heb je een tof feestje gemist of…?
Om heel eerlijk te zijn heb ik een hekel aan feestjes die plaatsvinden op boten en eilanden. Het ding is namelijk altijd dat je niet weg kunt komen. Fort Pampus is zo’n eiland en het was maandagavond 4 november de locatie waar de feestelijke viering van de launch van Call of Duty: Ghosts plaatsvond. Ik stond die ochtend op, het regende, de halve straat was ondergelopen en het zou vast bitterkoud worden in de avond. Ik kan dus niet zeggen dat ik er toen nog veel zin in had. Fort Pampus is toch niet voor niets vanaf November tot en met April dicht voor toerisme? Dacht ik nog. Niet zo’n goed begin van de dag, maar gelukkig klaarde het naarmate het feestje dichterbij kwam steeds meer op en kreeg ik er steeds meer zin in. Je weet dat uitgevers er bij zo’n event alles aan doen om je in de sfeer van de game te brengen en Forteiland Pampus is een ideale plek om Call of Duty na te spelen. In ieder geval zat ik er meteen helemaal in toen we na een boottochtje van een half uur/drie kwartier aan wal kwamen. In de boot dreunde al de muziek van Call of Duty en werden we omcirkeld door een verlichte speedboot of iets dergelijks, maar op het eiland ging het pas echt los.
Terwijl je het fort inliep, wandelde je eerst langs twee prachtige Duitse herders, die werden vastgehouden door ietwat intimiderende legermannen. Ik dacht, ik aai ze maar niet, die beesten zijn immers ‘aan het werk’. Voordat we langs een enorm vuur het fort ingingen, kregen we eerst een fijne warme Call of Duty-sweater. Dankzij mijn Uggs en warme winterjas heb ik hem niet nodig gehad tijdens het event, maar thuis heb ik er al lekker in rondgehangen toen mijn vriend niet in de buurt was. Hoe dan ook, in het fort stonden hier en daar legermannen (soms met honden, soms zonder) om je de weg te wijzen door de stenen tunnels. Het was een ontzettend leuke entree die uitkwam op een gedeelte dat was overdekt door grote zeilen. Gelukkig dat die er hingen, want het heeft nog aardig geplenst. Niet dat je dat merkte, want het geluid van de regen die op het doek tikt werd compleet overweldigd door de harde beats van DJ Ricky Romero. Hij heeft met enkele groten der aarde gewerkt, zoals met David Guetta en Rihanna voor haar nummer Right now. Zijn eigen I Could Be The One is ook een flinke hit geworden trouwens.
Keihard dreunde zijn muziek over het eiland en het water en het klonk lekker, maar ik vond het wel een beetje zielig vond voor de honden met hun gevoelige oren. Het betekende het ook voor de mensen dat ze erg hard moesten schreeuwen om elkaar te verstaan. Toch was het een tof feestje, een paar uur gezellig praten met mensen uit het vak, maar ook even over de rug meekijken van BN’ers als Dennis Weening, Arie Koomen, DJ Tony Star, Jamie Westland, Ruud Feltkamp en Negativ. Aardig wat mensen uit onze Top 10 Bekende Nederlanders die we vaak op feestjes tegenkomen dus.
Die BN’ers waren met teams bezig om elkaar helemaal af te maken in de multiplayer van Call of Duty: Ghosts. Uiteindelijk heeft de BN’er die ik het persoonlijk het meest gun omdat hij echt hardcore is, Jamie Westland (Di-Rect) het gewonnen samen met de gametalenten uit zijn team (bestaande uit mensen die gerecruteerd zijn via Twitter, door zelf aan te geven bij welke squad ze wilden en waarom). Verder kon er ook gelasergamed worden, wat ik niet heb gedaan omdat ik druk was met het knuffelen van de herdershonden. Ik kan er niks aan doen, als ik zo’n beer-achtig dier zie staan dan moet ik wel. Eerst vond ik het wat eng om te vragen of ik mocht aaien, ik wilde hond en legerman niet lastigvallen, maar uiteindelijk bleken het geen afgerichte politiehonden maar gewone lieve gezinshonden. Ze waren natuurlijk aanwezig omdat Call of Duty grotendeels ook draait om een hond genaamd Riley. Een leuke verrassing kwam aan het einde van de avond. Daarmee bedoel ik niet het moment waarop we de game kregen. Na een soort korte sketch waarin legermannen in actie waren te zien, compleet met vlammen en explosies, onthulde dat presentator Simon Zijlemans (die het voortreffelijk deed trouwens) dat veel van die mannen eigenlijk vrouwen waren. Wat ja, naast Riley is natuurlijk de grootste verbetering aan de Call of Duty-franchise dat Ghosts het eindelijk mogelijk maakt dat je een vrouwelijke soldaat kunt kiezen. Het is net alsof gamers ook vrouwen kunnen zijn, w00t w00t!
Een erg aangename en leuke verrassing dat die vrouwen daar mooi hun mannetje stonden in hun legeroutfits. Hoewel de meeste aanwezige dames op het event toch nog vriendinnetjes van, of medewerkers van leken te zijn, is het heel goed dat Activision nu zo overduidelijk trots is op het feit dat er veel vrouwen zijn die Call of Duty spelen en dat zij het prettig vinden om een vrouwelijk personage te kiezen. Ik word er in ieder geval heel blij van, al was ik al overtuigd dat ik deze Call of Duty wilde spelen toen tijdens E3 bekend werd dat die Duitse herder een grote rol zou spelen. Ik ben nog steeds als de dood dat hij het loodje zal leggen in de hitte van de strijd, maar dat moet ik maar gaan bekijken als ik Ghosts speel. Didi heeft van mij de game gekregen, dus van haar kun je volgende week een review verwachten.Nog meer sfeer proeven? Kijk dan zeker even deze fijne compilatie van Veronica, medeorganisator van het evenement. Erg tof in elkaar gezet! Ik had in het begin van de dag weinig zin in het feestje, maar toen ik om half drie in mijn bed kroop, was ik toch erg blij dat ik was uitgenodigd. De sfeer was erg gezellig en tegelijkertijd helemaal Call of Duty, de muziek was hard maar goed en ik heb het erg naar mijn zin gehad.
