Vandaag in onze 30 dagen Video Game Challenge geven we antwoord op de vraag, A game you thought you wouldn’t like, but ended up loving. Welke game hebben we eerst afgehouden en zijn we toch fanatiek gaan spelen.
Patricia: World of Warcraft. Ik heb het heel lang afgehouden omdat ie-de-reen het speelde en ik me toen afzijdig hield. Zelfs toen mijn man het speelde kon ik er niet voor warm lopen. Uiteindelijk ben ik het toch gaan spelen en vond ik het fantastisch! Vooral het verzamelen van pets en achievements is mijn bezigheid in World of Warcraft.
Heather: Ik wist niet zo goed wat ik van Fable III moest vinden. Ik kreeg de game gratis bij mijn Xbox 360 aankoop. Eenmaal gespeeld kon ik niet meer stoppen! Wat een leuke game is dat toch! Dat is de enige game naast Dishonored die ik twee keer gespeeld heb. Een keer als evil persoon en één keer als goedzak.
Svenja: Ik was er in het begin heilig van overtuigd dat ik League of Legends helemaal niks zou vinden, altijd dat gehype van een bepaalde game. Ik moet er niks van hebben en dan besluit ik ook gelijk gewoon de hele game niks te vinden. Van een vriend moest ik het toch even uitproberen en sindsdien speel ik het eigenlijk wel geregeld.
Laura: Halo. Ik dacht dat ik het allemaal teveel van hetzelfde zou vinden, maar ik ben er toch wel verslingerd aan geraakt. Hoewel ik nog wel een beetje moet wennen aan de nieuwe Halo, maar dat is een kwestie van tijd waarschijnlijk.
Saskia: Mijn toenmalige vriend speelde World of Warcraft. Een of andere vreemde game. Horde vs Alliance, geen van beide zijn goed of kwaad. Ik begreep er werkelijk niks van. De enige reden dat ik akkoord ging om een trial te proberen was omdat ik wilde begrijpen waar mijn vriend het over had. Na 10 dagen en mijn eerste level 6, want veel verder kwam ik niet, heb ik de hele game cadeau gekregen. Nu ben ik jaren en euro’s verder, maar ik speel nog steeds. “The boy is gone, the game stayed“.
Didi: De mensen die mijn reviews hebben gelezen weten dit misschien nog wel. De game waarvan ik nooit had verwacht hem leuk te vinden en hem uiteindelijk in een weekend uitspeelde en er lyrisch over was, was Batman Arkham City. Ik heb absoluut niks met superhelden heb zelde zo’n film volledig uit kunnen zitte, en vind het altijd maar rare mannen in leggings. Maar deze game was zo ontzettend goed dat ik me achteraf er zelfs een beetje voor schaamde dat ik nooit open heb gestaan voor deze mannen in maillots.
Sandra: Haha, Enslaved. Hij leek me eerst verschrikkelijk toen ik het in de plaatselijke game winkel zag liggen. Het was me amper opgevallen. Ik had het er met mijn vriend over dat ik zo weinig ps3 games had waar ik echt gek op was. Toen besloten we te zoeken in de winkel naar iets typisch voor mij, en trok hij die game eruit. Na de achterkant gelezen te hebben besloot ik de gok te wagen. Ondanks dat ik sommige stukken echt heel lastig vind, ben ik hartstikke gek geworden op die game.
