Nu iedereen weer een beetje uitgespeeld is met alle eindejaars shooters word het tijd voor een nieuwe gewelddadige game. Samen met een van je vrienden kun je de derde game van Army of Two gaan spelen. Is het de moeite waard nu hij gebouwd is op de Battlefield 3 engine?
Het grootste voordeel van de Army of Two reeks is dat je hem co-op kunt spelen, of eigenlijk moet spelen. Of je nu met een vriend speelt of alleen je zult altijd een wederhelft hebben in de game die je helpt of je voor de voeten loopt. Waar andere shooters gericht zijn op single players is het juist bij Army of Two de bedoeling dat je samen de game doorloopt. En zoveel co-op games in splitscreen modus zijn er niet meer. Meestal val je dan terug op de puzzel games zoals Portal of horror games bijvoorbeeld Resident Evil 5. Natuurlijk zijn er wel shooters die je co-op kunt spelen, de eerdere delen van Call of Duty bijvoorbeeld of Killzone 3. Gamers die graag op de bank offline een potje willen knallen met vrienden worden toch wel een beetje vergeten. Nou voor hun is er Army of Two.
In de vorige twee Army of Two delen maakte je kennis met Elliot Salem en Tyson Rio, twee doorgewinterde soldaten die samen nog al wat flauwe one-liners naar je toe gooiden. In dit deel is er echter alleen een kleine bij rol voor deze twee weggelegd en speel je met twee jonge broekies die er net bij komen kijken genaamd Alpha en Bravo. De one-liners zijn er natuurlijk weer al leveren ze je dit keer niet meer dan een flauwe glimlach op je gezicht op en zijn ze zelfs af en toe een beetje vervelend. Samen met je teammaatje neem je het op tegen de Mexicaanse drugsbende en maak je je weg naar het echte strijd toneel. Door samen te werken verdien je extra XP en dollars. Hiermee kun je heel veel verschillende wapens kopen maar ook uitbreiden, je outfit aanpassen of een ander masker opzetten. Het lijkt allemaal een beetje op een aankleed spelletje voor jonge meisjes want buiten de wapens hebben de kleding en het masker totaal geen effect op de gameplay. Dus na het kopen van het wapen dat ik fijn vind was ik er wel een beetje klaar mee. Want waarom zou ik dollars sparen voor een kostuum met een leuk kleurtje wat ik toch niet zie omdat ik in de game echt meer op de vijanden let dan of mijn poppetje leuk uit de verf komt in zijn nieuwe outfit.
Om nog meer punten uit het samenwerken te halen heeft iedere speler zijn eigen over-kill meter. Zodra deze meter vol is kun je de tijd voor ongeveer 10 seconden vertragen. Tijdens de over-kill doe je meer damage en kun je zelf meer hebben. Het fijne aan de twee meters is dat als de tijd over is de andere speler ook zijn over-kill aan kan zetten, mits de meter vol is natuurlijk. Het is wel even wennen dat dit met de LB knop van je Xbox 360 controller moet. Zo heb ik in het begin heel wat over-kills per ongeluk aangezet.
Army of Two The Devil’s Cartel is gebouwd op de Frostbite 2 engine die in eerste instantie ontwikkeld is voor Battlefield 3. Grafisch zien we hier helaas niet zo heel veel van terug, de graphics van Army of Two liggen namelijk beduidend lager dan die van Battlefield 3, maar wel hebben ze erg goed gebruik gemaakt van de omgeving. Net zoals in Battlefield 3 kan namelijk bijna alles kapot, van vatten olie tot betonnen muurtjes. Het leuke hier aan is dat je niet te lang achter dezelfde cover kan zitten. Als je niet op let dan heeft de vijand vrij spel op je omdat de cover totaal aan gort geschoten is.
Nu we het toch over covers hebben zal ik je gelijk vertellen dat dit mijn grootste ergernis was. Nee, niet het feit dat het kapot kon maar hoe je vanuit je cover naar een andere cover kunt gaan of er achter vandaan komt. Vanuit een cover kun je namelijk naar een andere cover rollen, glijden of springen. Dit werkt door middel van je blikveld als je naar de juiste cover kijkt en op de juiste knop drukt duik je naar de andere cover. Nu is het alleen op de console nooit helemaal duidelijk waar naar je kijkt en nu staat er wel ergens een klein blauw icoontje maar in het heetst van de strijd let je daar niet op, wat dan weer als gevolg heeft dat je niet naar de zijkant cover zoekt maar recht de vuurlinie induikt om daar op je hurken gezellig thee te doen met je vijand. Dit was niet het enige mankement met de covers, die je overduidelijk wel moet gebruiken bij deze game. Je kon er namelijk ook niet zo makkelijk uitkomen. Zodra er een granaat naar je word gegooid is het lastig om op tijd weg te komen. Dit kan natuurlijk ook voortkomen uit de stresskip die ik dan ben tijdens het spelen, dat ik op alle knopjes druk en de game maar de schuld geef. Echter kwam het niet alleen bij mij voor maar ook bij de persoon waarmee ik de game gespeeld heb.
Uiteindelijk is Army of Two The Devil’s Cartel geen hoogstaande game maar wel vermakelijk om te spelen samen met een vriend op de bank, dit was echt het grootste voordeel van de game. Je zult je ook door een aantal bugs heen moeten bijten maar die kunnen waarschijnlijk nog wel verholpen worden in een update. Mocht je dus echt niks meer te doen hebben en je dood vervelen deze lente, dan weet je wat je te doen staat. Op naar Mexico voor een bloederig gevecht.
Didi’s Score:
Gameplay: 6,5/10
Fun: 6,5/10
Levensduur: 6/10
Graphics: 6,5/10
Originaliteit: 7/10
Totaalscore volgens reviewer: 6,5
