Gelukkig scheen afgelopen woensdag de zon want toen moesten we met z’n allen op vakantie naar Banoi. Of nou, Banoi, het was gewoon in het Nederlandse Loon op Zand maar we waren daar voor de nieuwe game Dead Island Riptide. Dit was een zogeheten Pre-launch party.
Met de bus vertrokken we vanaf Duivendrecht en even leek het echt een vakantie te worden. Ons werd namelijk in de uitnodiging verteld dat we wel eens vies konden worden dus dat schone kleding optioneel zou zijn. Zo gezegd zo gedaan ik moest toch overnachten in Amsterdam. Daar kwam ik aan met mijn koffertje wachtend op de tourbus die ons naar het tropische vakantie eiland in Loon op Zand zou brengen. Een kleine selectie Nederlandse pers stapten in en we gingen op reis. Daar aangekomen bleek de Belgische bus overvol te zitten, maar hoe meer zielen hoe meer vreugd.
Dead Island Riptide is het tweede deel in de Dead Island reeks. Net zoals in het eerste deel zul je moeten overleven op een eiland vol met zombies. Samen met een groep survivors betreed je het eiland en trek je van save house naar save house. Het verhaal volgt deel één op. De zombies zitten overal maar jij bent immuun voor de beten, dus de aangewezen persoon om tegen ze te vechten. Dit keer met nog betere moves en meer (gekke) wapens. Zo zul je in dit deel meer met vuurwapens kunnen doen. Iets waar veel fans om gezeurd hebben maar dit betekend niet dat je het hele eiland af kan schieten. Het zal nog steeds neerkomen op je creativiteit en melee skills.
Zodra we de bus uitstapten in Loon op Zand stond John daar, de hoofdpersoon in deze Dead Island. Hij loodste ons tussen de zombies door naar ons save house. Waar we instructies kregen over de dag beginnend met een presentatie over de nieuwe game waarin we een stukje van het eiland mochten zien. Zo is dit eiland meer verticaal dan het vorige. Veel huisjes straatjes steegjes met trappetjes. Grote gebouwen zoals theaterzalen maar ook steegjes met water er in en een heleboel verdronken zombies. Wat weer erg spannend is aan de game is het feit dat je niet weet welke zombies van de grond omhoog komen en welke zombies blijven liggen. Deze kunnen natuurlijk de volgende keer dat je terug komt je wel weer bespringen.
Na de wijze presentatie moesten we toch echt zelf de survivor uit gaan hangen. Inmiddels werd de zombie horde uitgebreid en liepen ze echt overal. Maar wij gingen op pad om te gaan quad rijden. En ik vond het toch eng! Ik durf best veel dingen maar zodra ik ergens zelf controle over heb schijt ik in mijn broek. Nu ben ik niet iemand die snel afhaakt dus ik stapte over mijn angst heen en zat op een quad. En het was super, we mochten ongeveer tien rondjes vol gas crossen over een modderig terrein waarbij je soms moest uitwijken voor een zombie. Hierna zou ik nog in de buggy’s mogen rijden echter stond toen ook de BBQ al aan en ja, zelfs op een eiland vol zombies moet er gegeten worden dus ik koos voor het vlees en de wijn.
Na een heerlijk stukje vlees en wijn en gezellige gesprekken met de mede journalisten kon je nog van een zipline af. Een ultieme kans natuurlijk want wie houd er niet van naar beneden springen met alleen een tuigje, om je billen een beetje extra lift te geven. Zoals altijd duurde het langer voordat je de trap op was dan dat de rit naar beneden duurde. Maar het was wel erg leuk om over het water heen te zoefen.
Daarna snel terug naar het save house want de zombies liepen natuurlijk echt overal. Gelukkig konden we ze buiten ons huisje houden. Want iedereen weet dat ze pas gevaarlijk worden als de nacht valt. We begonnen ons dan ook zorgen te maken toen de maan op was gekomen en we beseften dat het een drijvend save house was met maar één uitgang richting vaste land. Toen de zombies dat natuurlijk ook door kregen waren we al helemaal de sigaar. Een grote horde zombies strompelde op ons huisje af en bonkte op de ramen. En jawel al snel waren ze door de eerste deuren heen. Stiekem deden we een stapje achteruit met onze camera’s. Ja, natuurlijk we blijven journalisten, dus er moet gefilmd en gefotografeerd worden. Maar ook dankzij de tweede schuifpui waren we niet veilig.
En daar kwam het verlossende shot, knal, boem met grote vuurletters stond er ”Game Over” En als gamer zijnde, zijn dit misschien wel de twee ergste woorden. Gelukkig kregen we nog een korte vuurwerk show en lieten ze ons de bus weer in. Het was een vakantie om nooit te vergeten maar nog steeds heb ik het niet zo op zombies.
Voor de goedgelovigen onder ons: de zombies waren natuurlijk acteurs.
