Chaos on Deponia is het tweede deel in de gamereeks en is sinds 6 november verkrijgbaar op onder andere Steam. Na mijn eerste game van Daedalic Entertainment (Edna & Harvey: Harvey’s new eyes) ben ik erg benieuwd of al hun games zo leuk zijn!
Volgens de makers kun je Chaos on Deponia goed spelen, ook als je de eerste game niet gespeeld hebt. Nu heb ik de eerste game, Deponia, niet gespeeld maar gezien een aantal terugkerende karakters en grappen die hinten naar het vorige deel raadt ik je aan dit wel te doen.
Ons point & click avontuur begint meteen goed. Je krijgt al snel in de gaten dat je hoofdrolspeler, Rufus, een niet al te snuggere vent is. Het ene moment zit een gele kanarie rustig op een stokje, het andere moment verzuipt hij in een afvoerputje, en dit alles dankzij Rufus.
De game zit vol (droge) humor en het doorbreken van de vierde wand gebeurd ook regelmatig. (Je weet wel, zoiets wat Zack Morris altijd deed in Saved by the bell en opeens de kijkers thuis aansprak). Dit maakt het uithoren van de vele dialogen alleen maar leuker. Nieuwe hoofdstukken worden aangekondigd door een Engels-Italiaanse gondel zanger met rare maar toch ook zeker lollige teksten. Je gaat je stiekem afvragen wat voor mensen er bij Daedelic Entertainment werken…
Rufus zijn thuis, Deponia, is een planeet dat meer op een vuilstort lijkt. Samen met Goal belandt hij in het meest beruchte en gore deel van de planeet, de Swimming Black Market, de thuisbasis van vele ongure personen, zwevers en… Vogelbekdieren. Rufus komt erachter dat de Elysian Counsil heeft besloten om Deponia op te blazen, en de enige die dit kan stoppen, is niet Rufus, maar Goal. Zijn oude plan om met Goal naar Elysium te gaan word even op een laag pitje gezet, want de planeet redden gaat natuurlijk voor.
Ik weet niet zeker of Goal nou 100% een robot is maar, ze heeft in elk geval een implantaat in haar hersenen zitten. Om het Rufus en Goal nog even wat moeilijker te maken is door een mislukte operatie aan dat implantaat haar persoonlijkheid in drie delen gesplitst (Spunky, Lady en Baby Goal). Een leuk klusje voor onze Rufus om dat op te lossen en haar ondertussen te beschermen van de vele gevaren die de Swimming Black Market met zich meebrengt.
In de game draait het erom dat je goed de omgevingen afspeurt naar bruikbare objecten en items, oplossingen zoekt voor problemen en goed luistert naar de karakters die je soms stille hints geven. Je inventory heb je met een ‘rol van de muis’ zo in je scherm. In je inventory kun je sommige items samenvoegen om zo weer een nieuw item te maken die je kunt gebruiken. Verder is het vooral genieten van de humor, leuke graphics en het verhaal. Zingende zwervers, gevaarlijke drugs, vogelbekdieren, torpedo dolfijnen, tijdreizen, de game heeft het allemaal!
Halverwege krijgt de game nog een heerlijke twist, wat het verhaal nog even weer een tikje ingewikkelder maakt. Deponia word niet zomaar gebombardeerd, ongure figuren blijk je misschien nog wel nodig te hebben in je avonturen en je vader is je vader niet?! Goede tijden slechte tijden kan nog wat van Daedalic Entertainment leren.
De conclusie is toch wel dat Daedalic Entertainment constante games levert, met elk heel originele verhalen, karakters en mooie graphics. Voor de point & click game liefhebber is Chaos on Deponia een echte aanrader, maar als je het echt goed wilt doen, speel dan ook even deel 1. Van Rufus, Goal en de rest zijn we in elk geval nog niet af, want een deel 3 is in de maak.
Mijn score:
Gameplay: 7 /10
Fun: 8 /10
Levensduur: 8 /10
Graphics: 8 /10
Originaliteit: 10 /10
Totaal volgens reviewer: 8,2
